parking w kamienicy | car park in tenement house
lokalizacja | location: ul. Zielona /28 Pułku Strzelców Kaniowskich, Łódź, Polska | Zielona Street / 28 Pulku Strzelcow Kaniowskich Street, Lodz, Poland
powierzchnia użytkowa | floor space: 10 441,71 m2
inwestor | investor: Urząd Miasta Łodzi | Łódź City Hall
projekt | project: 2018
architektura | architecture: Piotr Kluj, Marta Borzeszkowska, Eliza Marciniak
nagrody | awards: III nagroda w kategorii "parking bez usług" | 3rd prize in the 'car park without additional functions' category
publikacje | publications: www.uml.lodz.pl
Tak jak kamienice z przełomu XIX i XX wieku stanowią ślad historii, tak kamienice z XXI wieku powinny oddawać ducha czasów, w których powstały. Żaden obiekt nie powinien jednak istnieć w oderwaniu od otaczającej go przestrzeni, dlatego współczesne kamienice budowane w tkance historycznej powinny nawiązywać swoją formą bądź kompozycją do architektury go otaczającej.
Zaprojektowany budynek parkingowy stanowi więc próbę wpisania współczesnej zabudowy kamienicznej w historyczną tkankę miejską. Jest on twórczym przetworzeniem historii stanowiącej tożsamość danego miejsca. Sposób kształtowania wyglądu budynku odpowiada regułom kształtowania elewacji łódzkich kamienic. Budynek został podzielony na 2 części, która mają nieco odmienne charaktery. Podkreślono w ten sposób historyczny podział parceli, a zarazem nadano obu częściom odpowiednie szerokości elewacji. Poziome podziały fasad odpowiadają podziałom kamienic z czasów wcześniejszych. Z uwagi na fakt, iż część od strony skrzyżowania ul. Zielonej z 28 Pułku Strzelców Kaniowskich stanowi zamknięcie osi dla osób wjeżdżających do Łodzi od zachodu, otrzymała ona wysoki reprezentacyjny parter podobnie jak część łódzkich kamienic posiadających parter o podwójnej "wielkomiejskiej" wysokości. Powyżej parteru umieszczono cztery powtarzalne kondygnacje z rytmem naprzemiennych okien dla skontrastowania nowego układu z historycznym układem okien. Kondygnacje powtarzalne oddzielono gzymsami w formie poziomych pasów. Całość zwieńczono wycofaną kondygnacją nawiązująca do poddaszy starych kamienic. Druga część budynku otrzymała nieco odmienny charakter elewacji. Parter jest tutaj niższy, ale dwie kolejne kondygnacje nawiązują do historycznych pięter kamienic zwanych "piano nobile", które również można znaleźć wśród łódzkich kamienic. Całość stanowi nowoczesną formę architektoniczną umieszczoną w kontekście obiektów z przełomu XIX i XX wieku.
